Αποτυπώματα Στην Άμμο
Χθες βράδυ, είδα ένα όνειρο.
Ονειρεύτηκα ότι περπατούσα στην άμμο μαζί με τον Θεό.
Και ότι στην οθόνη της νύχτας, σαν ένα κινηματογραφικό έργο, είδα όλες τις μέρες της ζωής μου.
Καθώς κοίταζα στο παρελθόν μου, κάθε μέρα, σ’ αυτήν την οθόνη, εμφανιζόντουσαν δύο ζευγάρια αποτυπώματα ποδιών.
Το ένα ήταν το δικό μου και το άλλο Του Θεού.
Έτσι συνέχισα, έως ότου, όλες οι μέρες που μου είχαν δοθεί τελείωσαν.
Μετά σταμάτησα και κοίταξα πίσω.
Σε ορισμένα μέρη υπήρχε μόνον ένα αποτύπωμα ποδιών.
Αυτά τα μέρη συνέπεσαν με τις πιο δύσκολες μέρες της ζωής μου, τις ημέρες που υπέφερα περισσότερο, γεμάτες φόβο και πόνο.
Μετά ρώτησα Αυτόν:
«Θεέ μου, μου είπες ότι θα παρέμενες κοντά μου σε όλες τις μέρες της ζωής μου, και ‘γω αποφάσισα να μείνω μαζί Σου.
Σε παρακαλώ, πες μου γιατί στις χειρότερες στιγμές με άφησες μόνο;»
Και ο Θεός απάντησε:
«Παιδί μου σ’ Αγαπώ και σου είπα ότι επρόκειτο να μείνω μαζί σου σ’ ολόκληρο το ταξίδι. Ποτέ δε θα σ’ άφηνα μόνο, ούτε για μια στιγμή, και ούτε σ’ άφησα.
Όταν εσύ είδες ένα ζευγάρι αποτυπώματα στην άμμο εκείνες τις ημέρες, ήταν διότι Εγώ σε μετέφερα στα χέρια».
Ποίημα αγνώστου ποιητή (παππού)
της βραζιλιάνικης παράδοσης
