Από Τον Γονιό Στο Παιδί Με Αγάπη

«Εάν μια μέρα με δεις “γέρο”… εάν λερώνομαι όταν τρώω και δεν μπορώ να ντυθώ… έχε υπομονή.

Θυμήσου πόσο καιρό μοῦ πῆρε γιά νά σοῦ τὰ μάθω… αὐτὰ ὅταν ἐσὺ ἤσουν μικρός. 

Εάν όταν μιλάω μαζί σου επαναλαμβάνω τα ίδια πράγματα, μη με διακόπτεις, άκουσε με.

Ὅταν ἤσουν μικρὸς κάθε μέρα σοῦ διάβαζα τὸ ἴδιο παραμύθι μέχρι να σὲ πάρει ὁ ὕπνος.

Όταν δε θέλω να πλυθώ μη με μαλώνεις και μη με κάνεις να αισθάνομαι ντροπή…

Θυμήσου ὅταν ἔτρεχα ἀπὸ πίσω σου καὶ ἔβρισκες δικαιολογίες ὅταν δέν ἤθελες νά πλυθεῖς.

Όταν βλέπεις την άγνοιά μου στις νέες τεχνολογίες, δώσε μου χρόνο και μη με κοιτάς ειρωνικά, ἐγὼ εἴχα ὅλη τὴν ὑπομονὴ νά σοῦ μάθω τὸ ἀλφάβητο.

Όταν κάποιες φόρες δεν μπορώ να θυμηθώ ή χάνω τον συνειρμό των λέξεων, δώσε μου χρόνο για να θυμηθώ… καὶ ἐὰν δέν τὰ καταφέρνω μὴν θυμώνεις…

Το πιο σπουδαίο πράγμα δεν είναι εκείνο που λέω, αλλά η ανάγκη που έχω να είμαι μαζί σου και κοντά σου και να με ακούς.

Όταν τα πόδια μου είναι κουρασμένα και δε μου επιτρέπουν να βαδίσω μη μου συμπεριφέρεσαι σαν να είμαι ένα «βάρος», ἔλα κοντά μου μὲ τὰ δυνατὰ σου μπράτσα, ὅπως ἔκανα ἐγὼ ὅταν ἤσουν μικρὸς καὶ ἔκανες τὰ πρῶτα σου βήματα..

Βοήθησέ με να περπατήσω, βοήθησέ με να τελειώσω τις ημέρες μου με αγάπη και υπομονή.

Μια μέρα θα ανακαλύψεις ότι παρόλα τα λάθη μου, πάντοτε ήθελα το καλύτερο για σένα, για να σου ανοίξω τον δρόμο.

Σε αγαπώ παιδί μου…»

Ιερά Μητρόπολις Κηφισιάς, Αμαρουσίου και Ωρωπού