Δίκαιη Μοιρασιά

– Πώς θέλετε, παιδιά μου, να σας το μοιράσω το ψωμί, σαν Θεός ή σαν άνθρωπος;, ρώτησε η μητέρα τα παιδιά της.

Και κείνα μ’ ένα στόμα είπαν:

– Μαμά, σαν Θεός!

Γιατί το ‘χαν μάθει καλά το μάθημα, ότι ο Θεός είναι Πατέρας Καλοκάγαθος που όλα τα μοιράζει δίκαια. Και ήθελαν να απολαύσουν τη δίκαιη μοιρασιά του Θεού.

Πήρε λοιπόν το καρβέλι η μάνα, το σταύρωσε, το ασπάστηκε με ευλάβεια και άρχισε μετά να κόβει με το χέρι της και να δίνει στο καθένα το μερίδιό του. Τα μικρά, πεινασμένα, άρπαξαν με λαχτάρα το ψωμάκι και έβαλαν την πρώτη μπουκιά κιόλας στο στόμα. Όμως η μάνα φρόντισε ν’ αφήσει εκείνη την ημέρα περίσσευμα το μισό καρβέλι.

Τα μικρά τρώγοντας λοξοκοιτούσαν το ένα το άλλο αν κρατούσαν όλα την ίδια μερίδα. Είδαν πως οι μερίδες δεν ήταν ίδιες μεταξύ τους και μετά η μητέρα τους καλοδίπλωσε πίσω το υπόλοιπο μισό καρβέλι και το ‘βαλε βιαστικά πάλι μέσα στο ταγάρι. Και εκείνα απορημένα ρώτησαν:

– Μαμά, γιατί μας στέρησες τη δίκαιη μοιρασιά; Εμείς σου είπαμε να μας μοιράσεις το ψωμί σαν Θεός, όχι σαν άνθρωπος.

Κι εκείνη με σοβαρότητα απάντησε:

– Καλά μου παιδιά, σαν Θεός σας το μοίρασα. Ο Θεός φροντίζει για όλα τα παιδιά του κόσμου και δίνει στο καθένα μόνο όσα έχει ανάγκη. Ούτε λιγότερα, ούτε περισσότερα. Για αυτό και το καθένα σας πήρε αυτό που πραγματικά χρειαζόταν.

Παγκόσμια Σοφία