Κάνοντας Γερές Ρίζες

Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσαν δύο γείτονες στα διπλανά σπίτια. Ο ένας ήταν συνταξιούχος δάσκαλος και ο άλλος ασφαλιστής με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην τεχνολογία. Και οι δύο είχαν φυτέψει τα ίδια λουλούδια στον κήπο τους. Ο δάσκαλος πότιζε ελάχιστα τα φυτά του και δεν τους έδινε πάντα πολλή σημασία, ενώ ο άλλος γείτονας τα πότιζε και τα φρόντιζε συνεχώς.

Έτσι, τα φυτά του πρώτου ήταν απλά, αλλά καλοστημένα, ενώ του δεύτερου πλούσια και καταπράσινα. Μια φορά, κατά τη διάρκεια μιας νύχτας έριξε καταιγίδα.

Το επόμενο πρωί και οι δύο βγήκαν έξω να υπολογίσουν τη ζημιά. Ο ασφαλιστής βρήκε τα φυτά του σε καταστροφική κατάσταση με τις ρίζες τους να έχουν πεταχτεί από το έδαφος έξω. Αλλά του δασκάλου τα φυτά έστεκαν ακέραια.

Έκπληκτος ο ασφαλιστής τον ρώτησε, πώς γίνεται εφόσον είχαν τα ίδια φυτά και ενώ αυτός τα φρόντιζε πολύ περισσότερο, αυτά να καταστράφηκαν, ενώ τα δικά του παρέμειναν ολοζώντανα.

Ο δάσκαλος χαμογελώντας είπε:

– Έδωσες πράγματι στα φυτά σου μεγαλύτερη προσοχή και περισσότερο νερό απ’ ότι εγώ. Έτσι όμως, δε χρειάστηκε να δουλέψουν καθόλου μόνα τους. Τους το έκανες εύκολο. Εγώ τους έδινα μόνο την απαραίτητη ποσότητα νερού αφήνοντας τις ρίζες τους να αναζητήσουν μόνες τους για περισσότερο νερό. Και χάρη σ’ αυτό, οι ρίζες μεγάλωναν όλο και βαθύτερα και αυτό τα έκανε πιο δυνατά. Αυτός είναι ο λόγος που τα φυτά μου επιβίωσαν…

Ιστορία της Παγκόσμιας Σοφίας