Κλεμμένα Τιμαλφή

Ήταν κάποτε ένας άνδρας ο οποίος ονειρευόταν να αποκτήσει τα 5 πράγματα που θεωρούνταν πολυτιμότερα στον τότε κόσμο. Προσπαθούσε μέρα και νύχτα να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Μετά από πολύ καιρό κατάφερε να τα αγοράσει. Έτσι, έβαλε όλα τα πολύτιμα αντικείμενα σε έναν σάκο και τα κουβαλούσε συνεχώς μαζί του.

Κάθε πρωί έπαιρνε τον σάκο μαζί του στη δουλειά. Κάθε βράδυ έβαζε τον σάκο δίπλα στο κρεβάτι του και μες στη νύχτα ξυπνούσε για να ελέγξει εάν βρίσκεται ακόμα δίπλα του. Πολλές φορές έβγαζε έξω τα αντικείμενα και τα μετρούσε ένα- ένα για να σιγουρευτεί ότι δε λείπει κάτι. Όμως ποτέ δεν τα χρησιμοποιούσε. Τα θεωρούσε πολύ πολύτιμα και δεν ήθελε να τα φθείρει.

Μια μέρα καθώς γύριζε από τη δουλειά πέρασε από ένα πάρκο. Κάθισε σε ένα παγκάκι και καθώς τον χτυπούσαν οι ζεστές ακτίνες του ήλιου αποκοιμήθηκε. Μόλις ξύπνησε, ανακάλυψε ότι ο σάκος έλειπε!!! Είχε κλαπεί!!! Ένιωσε συντετριμμένος. Έχασε ό,τι πολυτιμότερο πίστευε ότι είχε. Ο άνδρας είχε έναν φίλο, ο οποίος ανησύχησε και πήγε να τον βρει.

– Φίλε μου, τι ήταν μέσα σε αυτόν τον σάκο;

– Ήταν μια συλλεκτική κουβέρτα από το καλύτερο μαλλί.

– Ήταν απαλή; Χάιδευε το δέρμα σου; Σε προφύλαγε από τις κρύες νύχτες;

– Δεν τη χρησιμοποίησα ποτέ… ήταν πολύ ακριβή!

– Τι άλλο είχε ο σάκος;

– Τσάι, καλύτερης ποιότητας στον κόσμο.

– Ήταν νόστιμο; Χαλάρωνε πράγματι τον νου όπως λένε; Τουλάχιστον καθησύχαζε τις ανησυχίες σου και θεράπευε το σώμα σου;

– Ποτέ δεν ήπια από αυτό…

– Τι άλλο είχε η τσάντα;

– Ένα βιβλίο ύψιστης σοφίας, τυλιγμένο σε ντελικάτο χρυσό περιτύλιγμα.

– Ήταν ενδιαφέρον; Σου έμαθε κάτι καινούργιο που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μου; Σε βοήθησε να προοδεύσεις στη ζωή σου;

– Ποτέ δεν το διάβασα…

– Τι άλλο υπήρχε στον σάκο;

– Ο καλύτερος ζυγός φτιαγμένος από ασήμι.

– Αυτός ο ζυγός μετρούσε τα πράγματα με μεγαλύτερη ακρίβεια; Σε βοήθησε να είσαι στη δουλειά σου καλύτερος και γρηγορότερος;

– Δεν τον χρησιμοποίησα ποτέ…

– Τι άλλο χάθηκε μαζί με τον σάκο;

– Ένα χρυσό κλειδί, που άνοιγε κάθε πόρτα.

– Ωραία, πόσες νέες πόρτες άνοιξες και τι καινούργιο ανακάλυψες πίσω από αυτές; Σου άνοιξε νέους κόσμους;

– Δεν άνοιξα καμία νέα πόρτα…

– Τότε μην ανησυχείς, φίλε μου. Όλα αυτά τα αντικείμενα δεν είχαν καμία αξία, αφού δεν τα χρησιμοποιούσες. Και αφού δεν τα χρησιμοποίησες, πώς μπορείς να ξέρεις αν φέρνουν χαρά και ικανοποίηση;

Αφού δε βίωσες καμία χαρά χρησιμοποιώντας τα, δεν έχασες τίποτα! Ακόμα και αν τα είχες χρησιμοποιήσει και είχες γευτεί αυτήν τη χαρά, θα παρέμενες πλούσιος μετά τη κλοπή, γιατί κανένας κλέφτης δεν μπορεί να σου κλέψει την εμπειρία, τα συναισθήματα και τη χαρά απ’ την καρδιά σου. Επομένως, δεν έχασες τίποτα, γιατί δεν είχες τίποτα.

Να θυμάσαι, φίλε μου, πως η απαλότερη κουβέρτα είναι η αγάπη, το καλύτερο τσάι η γαλήνη (στον νου), η ειρήνη το καλύτερο βιβλίο, η δικαιοσύνη ο καλύτερος ζυγός και η αλήθεια το χρυσό κλειδί που ανοίγει όλες τις πόρτες…

Παγκόσμια Σοφία