Το Μεγαλείο Βρίσκεται Στο Να Δίνεις

Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος έφτασε στην Ινδία, πολύ συχνά ταξίδευε με τους άντρες του στα χωριά που βρίσκονταν γύρω από την περιοχή του. Ήθελε, παθιασμένα, να μάθει την κουλτούρα των αρχαϊκών περιοχών.

Μια μέρα, στάθηκε μάρτυρας μιας κατάστασης που του φάνηκε σπάνια και ασυνήθιστη. Ένας άνδρας έδινε σε έναν άλλον άνδρα ένα αγγείο γεμάτο χρυσάφι και του ζητούσε να το πάρει αλλά εκείνος αρνιόταν να το δεχτεί. Είχε βρει το αγγείο σε ένα κομμάτι γης, το οποίο πρόσφατα είχε αγοράσει από τον άλλον άνδρα και ήθελε να παραδώσει το χρυσάφι στον προηγούμενο ιδιοκτήτη του, όμως αυτός δε δεχόταν να το πάρει.

– Δε δικαιούμαι αυτό το χρυσάφι ως δικό μου, είναι δικό σου.

– Μα δεν έχω δικαίωμα σε κάτι που βρέθηκε στο χωράφι που ήδη σου έχω πουλήσει.

Στο τέλος προσέγγισαν έναν ηλικιωμένο σοφό άντρα του χωριού, ώστε να τους συμβουλέψει επάνω σε αυτό το θέμα. Στο μεταξύ, ο Μέγας Αλέξανδρος παρακολουθούσε την κατάσταση. Με τη βοήθεια του γέροντα κατέληξαν σε μία χαρούμενη και για τους δύο συμφωνία: Να παντρευτούν ο γιος του πωλητή και η κόρη του αγοραστή και ο χρυσός να κρατηθεί στην οικογένεια.

Ο Μέγας Αλέξανδρος εντυπωσιάστηκε από τη σοφία και τη δικαιοσύνη τους.

Το μεγαλείο βρίσκεται στο να δίνεις.

Παγκόσμια Σοφία