Τι Έχει Πράγματι Αξία;
Η εγγονούλα Λένια γράφει:
Κάποτε σε ένα σχολείο την ώρα του διαλείμματος, δύο συμμαθήτριες είχαν μία συζήτηση. Μια συμμαθήτριά τους, που ήταν πολύ χαμηλών τόνων, άθελά της άκουσε τη συζήτηση.
– Τι ωραίος τύπος που είναι η δασκάλα μας…
– Συμφωνώ! Θέλω τόσο πολύ όταν μεγαλώσω να γίνω σαν αυτήν!
– Ναι, φίλη μου, να έχουμε το στυλ της, τα ρούχα της, την κορμοστασιά της..
– Είδες το κινητό που έχει;
– Ναι! Πρώτο!!! Και από γνώσεις, τα ξέρει όλα!!!
– Μακάρι να της μοιάσουμε…
Ξαφνικά πρόσεξαν τη συμμαθήτριά τους που τις κοίταζε επίμονα και με απότομο τρόπο γύρισαν και της είπαν:
– Τι μας κοιτάς; Άσε μας ήσυχες!
– Με συγχωρείτε, σας άκουσα άθελά μου. Επιτρέψτε μου όμως να σας πω πως αν κοιτάξετε καλά την κυρία μας, θα δείτε ότι είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτά που είπατε… όσα αναφέρατε είναι μόνο το περιτύλιγμα. Αν δείτε καλά μέσα της, θα καταλάβετε τους πραγματικούς θησαυρούς που κρύβει η δασκάλα μας. Και αυτούς τους αόρατους θησαυρούς, σας εύχομαι ολόψυχα να τους βρείτε και σε αυτό να της μοιάσετε. Γεια σας.