Το Δώρο Της Σκόνης
Η εγγονούλα Ελισάβετ, 8 ετών διηγείται:
Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα κοριτσάκι που το λέγανε Μπέτι και είχε στην κατοχή της μια μαγική σκόνη. Όταν έριχνε πάνω στο σώμα της αυτή τη σκόνη, την έκανε να πετάει. Η επιρροή της διαρκούσε για μία ώρα και σαν σκόνη, δεν τελείωνε ποτέ.
Μια μέρα, μια φίλη της, η Αλκυόνη, της ζήτησε να δανειστεί τη σκόνη, γιατί ήθελε να νιώσει και αυτή την εμπειρία του πετάγματος. Η Μπέτι συμφώνησε να της τη δανείσει, αλλά μονάχα για τρεις μέρες. Η Αλκυόνη την ευχαρίστησε, και όλο χαρά έφυγε μαζί με τη σκόνη.
Την πρώτη ημέρα η Αλκυόνη, χρησιμοποιώντας τη σκόνη, πετούσε όλη μέρα. Τη δεύτερη μέρα, πήγε να επαναλάβει το ίδιο, κρατώντας τη μαγική σκόνη στο χέρι της, όμως για κακή της τύχη, η σκόνη της έπεσε μέσα σε έναν υπόνομο. Άρχισε να κλαίει από τη στενοχώρια της, που δε θα μπορούσε να ξαναπετάξει, όμως ούτε που της πέρασε από το μυαλό ότι έπρεπε να λογοδοτήσει στην Μπέτι, στην οποία ανήκε η σκόνη πραγματικά.
Καθώς είχε περάσει και η τρίτη ημέρα, η Μπέτι ζήτησε από την Αλκυόνη πίσω τη σκόνη της. Ούτε που είχε σκεφτεί η Αλκυόνη να επιστρέψει πίσω το αντικείμενο που δανείστηκε. Αλλά και να το θυμόταν, πώς θα τολμούσε να πει ότι το έχασε; Έτσι, αποφάσισε να πει ψέματα πως το ξέχασε και πως θα το έφερνε την επόμενη ημέρα. Αυτή η αναβλητικότητα διήρκησε δεκατέσσερις ολόκληρες ημέρες!
Κουρασμένη η Μπέτι από το ολοφάνερο, πλέον, ψέμα της Αλκυόνης, της ζήτησε να της αποκαλύψει την αλήθεια, όσο δύσκολο και αν ήταν να την αποκαλύψει. Επιτέλους, η Αλκυόνη βρήκε το θάρρος και περιέγραψε, κλαίγοντας, όλη την αλήθεια. Βλέποντάς την έτσι η Μπέτι, στενοχωρήθηκε πολύ. Δεν της πήγαινε η καρδιά να τη μαλώσει, παρ’ ότι πονούσε πολύ για τη χαμένη της σκόνη. Κατάπιε τον θυμό της και όλο ψυχραιμία, δέχτηκε τις αμέτρητες συγγνώμες της Αλκυόνης. Έτσι, έγιναν και πάλι πολύ καλές και ειλικρινείς, αυτή τη φορά, φίλες.
Με αυτό το γεγονός, η Αλκυόνη κατάλαβε ότι όταν δανείζεται κάτι, πρέπει να το προσέχει σαν τα μάτια της και να το επιστρέφει πίσω, την ώρα που πρέπει και σε άριστη κατάσταση. Από τη μεριά της η Μπέτι, κατάλαβε ότι αυτού του είδους τα δώρα είναι προσωπικά και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται από άλλους.