Ἔφαγα Σοκολατάκια Στό Πάρκο Μέ Τό Θεό
Κάποτε ἦταν ἕνα ἀγοράκι ποῦ ἤθελε νά γνωρίσει τόν Θεό… Ἤξερε ὅτι τό ταξίδι ὡς τό μέρος ποῦ ζοῦσε ὁ Θεός θά ἦταν μακρινό κι ἔτσι ἔβαλε στήν βαλίτσα τοῦ μερικά σοκολατάκια καί ἀναψυκτικά καί ξεκίνησε τό δρόμο του.
Ἀφοῦ εἶχε περπατήσει λίγο, συνάντησε ἕνα ἡλικιωμένο κύριο. Ὁ ἄντρας καθόταν σέ ἕνα παγκάκι στό πάρκο καί τάιζε περιστέρια. Ὁ μικρός ἔκατσε δίπλα του καί ἄνοιξε τή βαλίτσα του γιά νά πιεῖ ἕνα ἀναψυκτικό.
Ἀκριβῶς τότε παρατήρησε ὅτι ὁ ἡλικιωμένος ἐμοίαζε πεινασμένος κι ἔτσι τοῦ προσέφερε ἕνα σοκολατάκι. Ὁ ἡλικιωμένος δέχτηκε μέ εὐγνωμοσύνη καί χαμογέλασε στό μικρό. Τό χαμόγελο τοῦ ἦταν τόσο ὄμορφο, ποῦ τό ἀγόρι, θέλοντας νά τό ξαναδεῖ, τοῦ προσέφερε καί ἕνα ἀναψυκτικό.
Ὁ γέροντας χαμογέλασε ξανά στόν μικρό. Τό παιδί ἦταν τρισευτυχισμένο! Πέρασαν μαζί ὅλο τό ἀπόγευμα, τρώγοντας καί χαμογελώντας, μά χωρίς νά ἀνταλλάξουν οὔτε μία λέξη…
Ὅταν ἄρχισε νά νυχτώνει, τό ἀγόρι κατάλαβε πώς ἔπρεπε νά ξεκινήσει τό δρόμο γιά τό σπίτι του. Σηκώθηκε κι ἀφοῦ ἔκανε μόλις λίγα βήματα, γύρισε πίσω, ἔτρεξε πρός τό μέρος τοῦ ἡλικιωμένου καί τόν ἀγκαλίασε σφιχτά.
Κι ὁ γέροντας τοῦ χάρισε τό πιό ὄμορφο χαμόγελό του!
Ὅταν τό παιδί ἔφτασε σπίτι του, ἡ μητέρα τοῦ παρατήρησε τό βλέμμα χαρᾶς στό πρόσωπό του. Τό ρώτησε:
-Τί ἔκανες σήμερα καί εἶσαι τόσο χαρούμενος;
-Ἔφαγα σοκολατάκια στό πάρκο μέ τό Θεό! Καί ξέρεις κάτι; Ὁ Θεός ἔχει τό πιό ὄμορφο χαμόγελο πού ἔχω δεῖ!
Ἐν τῷ μεταξύ, ὁ ἡλικιωμένος ἀκτινοβολώντας καί ὁ ἴδιος ἀπό χαρά, ἐπέστρεψε στό σπίτι του. Ὁ γιός του, παρατηρώντας τό βλέμμα εὐτυχίας καί ἀγαλλίασης στό πρόσωπό του τόν ρώτησε:
-Πατέρα , τί ἔκανες σήμερα καί εἶσαι τόσο χαρούμενος;
-Ἔφαγα σοκολατάκια στό πάρκο μέ τόν Θεό! Καί ξέρεις κάτι; Εἶναι πολύ νεότερος ἄπ΄ὅσο πίστευα!
Πολύ συχνά ὑποτιμᾶμε τή δύναμη ἑνός ἀγγίγματος, ἕνα χαμόγελο, μία καλή κουβέντα, ἕνα αὐτί ἕτοιμο νά μᾶς ἀκούσει, ἕνα εἰλικρινές κοπλιμέντο, ἤ τήν πιό μικρή πράξη ἐνδιαφέροντος ὅλα ἐκ τῶν ὁποίων μποροῦν νά ἀλλάξουν ριζικά τή ζωή μας.
Οἱ ἄνθρωποι μπαίνουν στή ζωή μας γιά κάποιο λόγο, γιά λίγο ἤ γιά μία ζωή. Ἄς τούς δεχτοῦμε μέ τόν ἴδιο ἐνθουσιασμό!
Από την ιστοσελίδα του Ι.Ν. του Αγίου Νικολάου Βονίτσης