Ο Μαραγκός

Κάποτε, ένας ηλικιωμένος μαραγκός αποφάσισε να συνταξιοδοτηθεί, καθώς ήταν πολύ εξαντλημένος και κουρασμένος μετά από τόσα χρόνια δουλειάς. Δούλευε πολύ σκληρά όλα αυτά τα χρόνια και μάζεψε κάποιες οικονομίες για τον εαυτό του.

Το αφεντικό του με βαριά καρδιά του επέτρεψε να βγει στη σύνταξη όμως στεναχωρήθηκε που θα έφευγε ένας τόσο καλός μάστορας. Πάντα έδινε τον καλύτερό του εαυτό στη δουλειά. Προτού φύγει όμως ζήτησε από τον ξυλουργό να του υλοποιήσει μια τελευταία επιθυμία:

– Θα μπορούσες να μου χτίσεις άλλο ένα σπίτι σαν προσωπική χάρη;

Ο ξυλουργός δέχτηκε, όμως η καρδιά του δεν ήταν πια σε αυτή τη δουλειά. Έτσι, εργάστηκε επιπόλαια και απερίσκεπτα. Χρησιμοποίησε υλικά κατώτερης ποιότητας και συνειδητοποίησε ότι αυτό ήταν ένα θλιβερό αντίο στην ένδοξη καριέρα του.

Το σπίτι ήταν έτοιμο. Ήρθε ο εργολάβος να επιθεωρήσει το έργο και με ένα τεράστιο χαμόγελο έδωσε το κλειδί της εισόδου στον ξυλουργό και του είπε:

– Αυτό το σπίτι είναι δικό σου, ένα δώρο από μένα για σένα.

Ο μαραγκός έμεινε άναυδος! Τι ντροπή! Αν ήξερε πως έχτιζε το δικό του σπίτι, θα το είχε κάνει εντελώς διαφορετικά. Θα είχε δώσει τον καλύτερό του εαυτό…

Χτίζουμε τη ζωή μας, μέρα με τη μέρα μέσα από τις επιλογές μας. Κατοικούμε σήμερα μέσα σε ό,τι χτίσαμε χθες.

Ιστορία της Παγκόσμιας Σοφίας