Το Μαγικό Μολύβι
Η εγγονούλα Ευγενία, 9 ετών, γράφει:
Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε σε μια φτωχή πόλη ο Νταν. Ο Νταν ήταν ζωγράφος και του άρεσε πολύ να πηγαίνει στην εξοχή. Πήγαινε βαθιά- βαθιά στο δάσος, σε ένα ξέφωτο που στη μέση του είχε μια μηλιά. Του Νταν του άρεσε πολύ να ζωγραφίζει αυτή τη μηλιά. Στη μηλιά αυτή ζούσε μια νεράιδα, η οποία τον είχε συμπαθήσει πολύ.
Μια μέρα η νεράιδα αποφάσισε να του κάνει ένα δώρο. Έτσι, έφτιαξε ένα μαγικό μολύβι! Του έφτιαξε ένα μαγικό μολύβι και το ακούμπησε στις ρίζες του δέντρου. Όταν πήγε εκεί ο Νταν, το είδε και μαγεύτηκε από την ομορφιά του και σκέφτηκε: «Τι ωραίο μολύβι! Ας μην το πάρω, όμως. Αυτός που το έχασε, σίγουρα θα έρθει να το αναζητήσει!».
Η νεράιδα απογοητεύτηκε αλλά δεν το πείραξε. Έτσι, πέρασαν άλλες τρεις μέρες, ώσπου ο Νταν ξανάρθε και ξανασκέφτηκε: «Για να μην ήρθαν να το πάρουν ακόμα, μάλλον δε θα ανήκει σε κανέναν. Ας το πάρω, λοιπόν!». Και έτσι το πήρε.
Όταν έφτασε στο σπίτι, δοκίμασε να ζωγραφίσει με το νέο του μολύβι. Ζωγράφισε ένα τραπέζι που επάνω είχε ένα βάζο με λουλούδια. Μόλις τελείωσε τη ζωγραφική του, αμέσως το τραπέζι με το βάζο ξεπετάχτηκαν από το χαρτί και ζωντάνεψαν μπροστά του.
Όταν το είδε αυτό ο Νταν, σάστισε και ζωγράφισε βιαστικά ένα μήλο. Όμως, δεν ξεπετάχτηκε τίποτα, γιατί αντί για μήλο, είχε ζωγραφίσει έναν απλό κύκλο! Έτσι, τον έσβησε και ξαναδοκίμασε. Ναι! Αυτή τη φορά του πέτυχε και σκέφτηκε πως έπρεπε να χρησιμοποιήσει σωστά το μολύβι.
Έτσι, άρχισε να ζωγραφίζει πράγματα και να τα χαρίζει απλόχερα στους ανθρώπους, ώστε αυτή η φτωχή πόλη που ζούσε, έγινε η πλουσιότερη στον κόσμο και ο Νταν ήταν πολύ χαρούμενος για αυτό. Μάλλον, ήταν ο πιο χαρούμενος άνθρωπος στον κόσμο…!