Γιατί Γηροκομείο;

Κάποτε ζούσε ένας παππούς με τον γιο του, τη νύφη του και το εγγονάκι του. Ο παππούς ήταν σε άσχημη κατάσταση. Δεν μπορούσε να αυτοεξυπηρετηθεί, δυσκολευόταν να φάει, του έπεφταν τα πράγματα, χρειαζόταν βοήθεια σε κάθε του βήμα. Όσο περνούσε ο καιρός γινόταν όλο και πιο δυσκίνητος, όλο και περισσότερο εξαρτιόταν από τους άλλους.

Το ζευγάρι άρχισε να νιώθει μεγάλη πίεση και θεωρούσε την κατάσταση με τον παππού στο σπίτι ανυπόφορη. Έπρεπε συνεχώς να φροντίζουν να είναι κάποιος στο σπίτι να τον προσέχει και συχνά να θυσιάζουν τις επιθυμίες τους για διάφορες δραστηριότητες εκτός σπιτιού. Έτσι, σύντομα αποφάσισαν να κλείσουν τον παππού σε ένα γηροκομείο και να νιώσουν ελεύθεροι, παρ’ όλο που οικονομικά κάτι τέτοιο δεν το άντεχαν.

Καθώς περνούσε ο καιρός και ο παππούς βρισκόταν στο γηροκομείο, το παιδί άρχισε να μαζεύει μανιωδώς χρήματα και να τα φυλάει σε έναν κουμπαρά. Ο πατέρας του τον παρατηρούσε επί μέρες, ώσπου κάποια στιγμή τον ρώτησε:

– Τι σου συμβαίνει γιε μου και μαζεύεις χρήματα; Τι θέλεις να αγοράσεις;

– Δε θέλω να αγοράσω κάτι, πατέρα. Μαζεύω χρήματα για να έχω, όταν μεγαλώσω, και έρθει η σειρά μου να βάλω εγώ σαν γιος εσάς στο γηροκομείο…

Παγκόσμια Σοφία