Η Παραβολή Του Αετού

Μια φορά κι έναν καιρό, ένας άνθρωπος εκεί που περπατούσε μες στο δάσος βρήκε έναν μικρό αετό. Τον πήρε σπίτι του και τον έβαλε στο κοτέτσι του όπου σύντομα έμαθε να τρώει και να συμπεριφέρεται σαν τα κοτόπουλα. 

Περάσανε πέντε χρόνια. Μια μέρα ένας φυσιοδίφης που περνούσε από κει, ρώτησε τον ιδιοκτήτη γιατί είχε αναγκάσει τον αετό, τον βασιλιά των πουλιών, να ζει στο κοτέτσι μαζί με τα κοτόπουλα. 

– Αφού του έδωσα να φάει ό,τι τρώνε οι κότες και τον εκπαίδευσα σαν κοτόπουλο, δεν έμαθε ποτέ να πετάει, απάντησε ο ιδιοκτήτης. Φέρεται σαν κοτόπουλο κι έχει πάψει να είναι αετός.

– Κι όμως, επέμεινε ο φυσιοδίφης, έχει ακόμα καρδιά αετού και σίγουρα μπορεί να μάθει να πετάει.

– Είναι κοτόπουλο, δε θα πετάξει ποτέ! επέμενε ο ιδιοκτήτης.

Αφού το κουβέντιασαν καλά, οι δυο άντρες συμφώνησαν να δουν αν αυτό ήταν δυνατό. Ο φυσιοδίφης έπιασε μαλακά τον αετό στα χέρια του και του είπε:

– Είσαι ένας αετός. Ανήκεις στον ουρανό κι όχι στη γη. Άπλωσε τα φτερά σου και πέτα. 

Ο αετός όμως είχε μπερδευτεί∙ δεν ήξερε ποιος ήταν και βλέποντας τα κοτόπουλα να τρώνε πήδησε κάτω για να φάει μαζί τους. Χωρίς να χάσει το θάρρος του ο φυσιοδίφης πήρε την άλλη μέρα τον αετό ψηλά στη στέγη του σπιτιού και τον παρακίνησε και πάλι λέγοντας:

– Είσαι αετός. Ανήκεις στον ουρανό και όχι στη γη. Άπλωσε τα φτερά σου και πέτα.

Ο αετός κοίταξε γύρω του, κοίταξε το κοτέτσι και μετά τον ουρανό. Δεν πέταξε όμως. Τότε ο φυσιοδίφης τον σήκωσε ψηλά ίσια προς τον ήλιο κι ο αετός άρχισε ξαφνικά να τρέμει και ν’ ανοίγει αργά τα φτερά του, σαν να έμπαινε μέσα του καινούργια ζωή. Τελικά βγάζοντας μια θριαμβευτική κραυγή όρμησε προς τον ουρανό. 

Έμεινε ένας αετός, μόλο που θελήσανε να τον υποτάξουνε και να τον κάνουνε κοτόπουλο.

Από το βιβλίο: «Γεννήθηκες για να κερδίσεις» των «παππούδων» Μουριελ Τζαίημς, Ντόροθυ Τζανκγουωρντ