Η Υπέρτατη Αρετή Της Ανεκτικότητας

Κάποτε ήταν ένας έμπορος, ιδιοκτήτης ενός καταστήματος με υφάσματα. Ήτανε πάντα ήρεμος και γλυκομίλητος. Οι πελάτες προτιμούσαν αυτόν για τις αγορές τους, χάρη στην καλή του ιδιοσυγκρασία και στην υπομονή του.

Μια μέρα τον επισκέφτηκε ο γιος ενός πολύ πλούσιου άνδρα. Ήταν ένα αρκετά ατίθασο και κακομαθημένο, νέο παλικάρι. Μπήκε μέσα στο κατάστημα:

– Πόσο κάνει αυτό το ύφασμα, γέρο;

– 200 €, κύριε, απάντησε με ηρεμία ο ιδιοκτήτης.

Το αγόρι με μια κίνηση έσκισε το ύφασμα στα δύο και με ειρωνεία είπε στον ιδιοκτήτη:

– Πόσο κάνει το μισό ύφασμα, γέρο;

– 100 €, κύριε, συνέχισε με απόλυτη ηρεμία ο ιδιοκτήτης.

Το κακομαθημένο αγόρι έσκισε ξανά το ύφασμα και με μεγαλύτερη ειρωνεία είπε στον ιδιοκτήτη:

– Τότε, λοιπόν, πόσο κοστίζει το ένα τέταρτο του υφάσματος;

– 50 €, κύριε.

Απελπισμένος ο νεαρός που δεν είχε καταφέρει να ταράξει τον ιδιοκτήτη, όπως συνήθιζε με τους υπόλοιπους, ρώτησε:

– Πώς γίνεται να είσαι τόσο ήρεμος, παρά τη συμπεριφορά μου;

– Το ύφασμα που σκίσατε, κύριε, κοστίζει μόνο 200 €. Όμως, εάν θυμώσω, θα χάσω τη γαλήνη του νου μου, η οποία είναι ανεκτίμητης αξίας για εμένα.

Παγκόσμια Σοφία