Παραινέσεις Του Μ. Αλεξάνδρου

«Σας εύχομαι τώρα που τελειώνουν οι πόλεμοι να ευτυχήσετε με την Ειρήνη.

Όλοι οι θνητοί, απ’ εδώ και πέρα, να ζήσουν σαν ένας λαός, μονιασμένοι, για την κοινή προκοπή. 

Να θεωρείτε την Οικουμένη Πατρίδα σας, με Κοινούς Νόμους, όπου θα κυβερνούν οι Άριστοι, ανεξαρτήτως φυλής.

Δε χωρίζω τους ανθρώπους όπως κάνουν οι στενόμυαλοι, σε Έλληνες και Βαρβάρους. 

Δε μ’ ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών, ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν.   

Τους καταμερίζω μόνο με ένα κριτήριον, την Αρετήν.   

Για μένα κάθε καλός Ξένος, είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας, είναι χειρότερος από Βάρβαρο.

Αν ποτέ σας παρουσιασθούν διαφορές, δε θα καταφύγετε στα όπλα, παρά θα τις λύσετε ειρηνικά.   

Στην ανάγκη θα σταθώ εγώ διαιτητής σας.

Τον Θεό, δεν πρέπει να τον νομίζετε ως αυταρχικό κυβερνήτη, αλλ’ ως κοινό πατέρα όλων…   

Από μέρους μου, θεωρώ όλους ίσους, λευκούς και μελαμψούς.   

Και θα ήθελα να μην είσθε μόνον υπήκοοι της Κοινοπολιτείας μου, αλλά μέτοχοι, όλοι συνεταίροι. 

Όσο περνάει από το χέρι μου θα προσπαθήσω να συντελεσθούν αυτά που υπόσχομαι.   

Τον Όρκον τούτο που δώσαμε με την σπονδήν απόψε, κρατήσετέ τον σαν Σύμβολον Αγάπης.  

(Σε συμπόσιο, ενώπιον 9.000 Αξιωματούχων και Προυχόντων κάθε φυλής, Ελλήνων, Περσών, Μήδων…)