Συμπαντικός Χορός

Η εγγονούλα Λένια γράφει:

Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε ένα μικρό κορίτσι που είχε ένα όνειρο, να γίνει χορεύτρια. Η οικογένειά της ήταν πολύ φτωχή και για να επιβιώσουν είχε ξεκινήσει και η ίδια να εργάζεται από μικρό παιδί. Δούλευε σκληρά, όμως δεν ξεχνούσε το όνειρό της. Χόρευε μέρα νύχτα, όπου βρισκόταν και κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για να το πραγματοποιήσει.

Μια μέρα, ειδοποιήθηκε πως στην πόλη της θα γινόταν μια ακρόαση για υποτροφίες σε φημισμένη σχολή χορού. Ήταν ο μόνος τρόπος για να μπορέσει να σπουδάσει αυτό που αγαπούσε, καθώς η οικογένειά της δε θα μπορούσε ποτέ να τη στηρίξει οικονομικά…

Την ημέρα της ακρόασης, η μικρή  χορεύτρια βρέθηκε μπροστά στους κριτές και δίχως μουσική, άρχισε να χορεύει.

Ο ρυθμός της ήταν τόσο συναρπαστικός, που ένιωθες τη μελωδία να αιωρείται διάχυτη στην ατμόσφαιρα και να σε συνεπαίρνει. Όλη η αίθουσα γαλήνεψε και οι παρευρισκόμενοι χωρίς να το ελέγχουν άρχισαν να κινούνται και αυτοί στον ρυθμό που συντόνιζε η μικρή χορεύτρια στο κέντρο της σκηνής. Στην κίνησή της έβλεπες την πλάση όλη να χορεύει και να στροβιλίζεται σε ένα ρυθμό μαγευτικό, μοναδικό, θεϊκό.

Οι κριτές συγκλονισμένοι από το μοναδικό αυτό θέαμα, μόλις το κορίτσι σταμάτησε της είπαν:

– Μικρή μας χορεύτρια, σε ποια σχολή πηγαίνεις; Θέλουμε να τους συγχαρούμε.

– Η φύση είναι το σχολείο μου, κύριε.

– Δηλαδή, δεν έχεις διδαχθεί χορό από κάποιον δάσκαλο;

– Τα δέντρα, τα πουλιά, ο αέρας, η βροχή, ο ήλιος και τα αστέρια είναι οι δάσκαλοί μου, κύριε. Με τη δική τους μουσική έχω μάθει να χορεύω.

– Καλό μου κορίτσι, αυτό που μας έδειξες σήμερα, δεν το έχουμε ξαναδεί και δεν ξέρω αν θα το δούμε ποτέ ξανά.

Φοβάμαι όμως, πως αν σου δώσουμε την υποτροφία για να μπεις στη σχολή χορού μας, όλη αυτή η μαγεία που κουβαλάς μέσα σου θα χαθεί στις σκέψεις και στην αγωνία να πετύχεις κάτι που ήδη είσαι.

Διαφύλαξέ το σπάνιο αυτό δώρο που έχεις σαν τα μάτια σου. Κυνηγάς να γίνεις χορεύτρια, μα εμείς σου λέμε πως είσαι. Είσαι χορεύτρια του σύμπαντος!

Να πας στο καλό, μικρό μου κορίτσι, και να ‘σαι καλά για αυτό που μας χάρισες.

– Σας ευχαριστώ πολύ, κύριοι, που μου δείξατε τον δρόμο μου, αντίο.