Το Παγωτό

Τον παλιό καιρό, ένα παιδάκι δέκα ετών μπήκε στο ζαχαροπλαστείο και κάθισε σ’ ένα τραπέζι. Η σερβιτόρα του σέρβιρε ένα ποτήρι νερό.

– Πόσο κάνει ένα παγωτό σοκολάτα με αμύγδαλα από επάνω; τη ρώτησε το παιδί.

– Εξήντα δραχμές, απάντησε εκείνη.

Το παιδί έβγαλε από την τσέπη μία χούφτα νομίσματα και άρχισε να μετράει.

– Και πόσο κάνει χωρίς αμύγδαλα; ρώτησε πάλι σχεδόν ντροπιασμένος.

Άλλοι πελάτες περίμεναν να δώσουν παραγγελία και η κοπέλα άρχισε να χάνει την υπομονή της.

– Σαράντα πέντε δραχμές, του είπε απότομα.

Το παιδί άρχισε να μετράει πάλι τα νομίσματα και είπε αποφασιστικά:

– Θέλω ένα παγωτό σοκολάτα χωρίς αμύγδαλα από επάνω, παρακαλώ.

Η σερβιτόρα του έφερε τη παραγγελία μαζί με την απόδειξη και έφυγε. Το παιδί έφαγε το παγωτό, πλήρωσε στο ταμείο και έφυγε.

Όταν η σερβιτόρα ήρθε να μαζέψει κόμπιασε και τα μάτια της δάκρυσαν από ντροπή. Εκεί δίπλα από το άδειο πιατάκι και το ποτήρι με το νερό βρίσκονταν, όμορφα τακτοποιημένα, νομίσματα αξίας δεκαπέντε δραχμών. Ήταν το φιλοδώρημά της. Το παιδί είχε χρήματα για να βάλει και αμύγδαλα από πάνω, αλλά επέλεξε να αφήσει φιλοδώρημα στην κοπέλα παρά τον αγενή τρόπο της.

Παγκόσμια Σοφία