Το Σπουργίτι Και Ο Ουρανός
Υπήρχε κάποτε ένα μικρό σπουργίτι, που κάθε φορά που ζύγωνε μια θύελλα, ξάπλωνε ανάσκελα στο έδαφος και σήκωνε τα λεπτά ποδαράκια του προς τον ουρανό.
– Γιατί το κάνεις αυτό; το ρώτησε μια αλεπού.
– Για να προστατέψω τη γη, που έχει τόσα πολλά ζωντανά πλάσματα, απάντησε το σπουργιτάκι. Σηκώνω τα πόδια μου για να συγκρατήσω τον ουρανό, αν φανούμε άτυχοι κάποια φορά και ο ουρανός πέσει επάνω μας.
Η αλεπού γέλασε ειρωνικά.
– Με αυτά τα καχεκτικά ποδαράκια που έχεις, θα συγκρατήσεις τον απέραντο ουρανό;
Και το μικρό σπουργίτι απάντησε:
– Εδώ στη γη, ο καθένας έχει το δικό του κομμάτι ουρανού να συγκρατήσει.
Παγκόσμια Σοφία
