Ο Φτωχός Άνδρας Και Το Μεγαλείο Του

Η εγγονούλα Αθηνά, 8 ετών, διηγείται:

Κάποτε, ζούσε ένας φτωχός κύριος στην άκρη ενός πεζοδρομίου, με μόνα υπάρχοντα ένα στρωματάκι και μία κουβερτούλα. Τριγύρω του ζούσαν και άλλοι άποροι άνθρωποι, οι οποίοι συνήθιζαν να ζητάνε χρήματα από τους περαστικούς. Από τον απέναντι δρόμο, καθημερινά, περνούσε με το αυτοκίνητό του ένας εύπορος άνδρας, μεγαλομέτοχος γνωστής εταιρείας, ο οποίος είχε την κακή συνήθεια να σκορπάει αλόγιστα τα χρήματά του για προσωπικές του μόνο επιθυμίες.

Ένα πρωινό, καθώς περνούσε και πάλι από εκείνον τον δρόμο, σταμάτησε με το αυτοκίνητό του στο κόκκινο φανάρι, ακριβώς απέναντι από το πεζοδρόμιο που καθόταν ο φτωχός κύριος και οι υπόλοιποι. Όσο περίμενε το πράσινο, παρατηρούσε τον φτωχό άνδρα… Καθόταν μόνος του στο στρωματάκι του, χαμογελούσε στους περαστικούς, μα δεν τον είδε ούτε μια στιγμή να απλώνει το χέρι να ζητιανέψει. Άναψε πράσινο, και έφυγε έκπληκτος.

Το μεσημέρι επιστρέφοντας από τη δουλειά, είδε πάλι τον φτωχό κύριο χαμογελαστό να τρώει ένα μισοφαγωμένο σάντουιτς, που κάποιος του είχε δώσει, να κόβει μπουκίτσες και να τις ταΐζει στα πουλάκια που τον είχαν περικυκλώσει. «Πώς μπορεί να μοιράζεται το φαγητό του, ενώ είναι τόσο πεινασμένος; Εγώ ούτε ένα μπουκάλι νερό δεν έχω μοιραστεί στη ζωή μου», αναρωτήθηκε.

Για τις επόμενες ημέρες ο εύπορος άνδρας παρατηρούσε συνεχόμενα τον φτωχό κύριο από το φανάρι και κάθε μέρα η καρδιά του μαλάκωνε όλο και περισσότερο στη θέα της φτώχειας και γέμιζε συμπόνια. Είχε ωστόσο την απορία να δει, πώς θα αντιδρούσε ο φτωχός άνθρωπος αν του δίνονταν κάποια χρήματα…

Έτσι, αποφάσισε να λύσει την απορία του, αφήνοντας στο στρώμα του φτωχού κυρίου κάποια ευρώ την ώρα που εκείνος έλειπε. Γρήγορα- γρήγορα κρύφτηκε και περίμενε να δει πώς θα αντιδρούσε ο φτωχός στη θέα των χρημάτων. Εκείνος, μόλις επέστρεψε και είδε τα χρήματα στο στρώμα του, με δάκρυα ευγνωμοσύνης στα μάτια στράφηκε στον Θεό, Τον ευχαρίστησε και άρχισε να τα μοιράζεται με τους υπόλοιπους άπορους ανθρώπους τριγύρω του.

Ο εύπορος άνδρας έσκυψε το κεφάλι και συγκλονισμένος κίνησε για τη δουλειά. Ο φτωχός άνθρωπος με τη μεγαλοσύνη του τού είχε δώσει ένα μεγάλο μάθημα ζωής.